Treści publikowane na tej stronie możesz czytać za darmo dzięki osobom, które kupują „Brać Łowiecką” i w ten sposób wspierają naszą działalność. Dziękujemy czytelnikom papierowego i elektronicznego wydania czasopisma! Jeżeli uważasz zamieszczane tutaj materiały za wartościowe, to zachęcamy do kupowania miesięcznika. Dołącz do grona naszych prenumeratorów!
Aktualności
Dokąd zmierza wspólna polityka rolna?
Rolnictwo zapewnia nam żywność, a jednocześnie stanowi element w sieci niezliczonych zależności z otoczeniem i pełni wielorakie funkcje społeczno-środowiskowe. To w szczególności na nich koncentruje się „Atlas rolny” przygotowany przez Fundację im. Heinricha Bölla w Warszawie oraz Instytut na rzecz Ekorozwoju. W publikacji przedstawiono nie tylko zagrożenia, które spowoduje brak zmian w polityce rolnej, lecz także korzyści, jakie dla terenów wiejskich, jakości środowiska i całego społeczeństwa może przynieść jej dobrze zaprojektowana reforma. Premiera broszury odbyła się 10 czerwca br. w Centralnej Bibliotece Rolniczej w Warszawie z udziałem parlamentarzystów: ministra rolnictwa i rozwoju wsi Jana Krzysztofa Ardanowskiego (PiS), przewodniczącego sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Jarosława Sachajki (Kukiz’15) oraz europosła Czesława Siekierskiego (Europejska Partia Ludowa, PSL), przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w poprzedniej kadencji Parlamentu Europejskiego.
Prof. Zbigniew Karaczun dowodził też, że WPR nie przekłada się na zrównoważony rozwój środowisk wiejskich. Nie rozwiązuje choćby problemów, z jakimi borykamy się w kwestii zaopatrzenia w wodę czy pustoszenia wsi. Obserwujemy zanik różnorodności biologicznej agrocenoz, zanieczyszczenie wód, pogarszanie się jakości gleb oraz ich erozję. Rolnictwo ma także udział w emisji gazów cieplarnianych, a zarazem staje w obliczu powodowanych przez nie zmian klimatu. Jest więc w tym względzie i winowajcą, i ofiarą. Zauważalnego w ostatnim czasie wydłużenia okresu wegetacji bynajmniej nie należy zapisywać tutaj po stronie korzyści. Przemiany środowiska rolniczego napędzane przez WPR odbijają się również na gospodarce łowieckiej. To nie tylko ograniczone możliwości realizacji zadań łowiectwa i przeciwdziałania szkodom wyrządzanym przez zwierzynę grubą w rozległych monokulturowych uprawach, gdzie znajduje ona doskonałe warunki rozwoju, lecz także pogarszanie – w wyniku postępującej intensyfikacji rolnictwa – biotopu gatunków krajobrazu rolniczego, w tym tych będących obiektem zainteresowania i troski myśliwych. W raporcie czytamy, że w ramach WPR „niemal ¾ środków (…) jest przeznaczane na płatności bezpośrednie, które wspierają najbardziej intensywne i szkodliwe formy rolnictwa – produkcję zbóż i hodowlę zwierząt”. Tymczasem powstrzymanie utraty różnorodności biologicznej wymagałoby motywacji do wdrażania mniej intensywnych praktyk rolnych.
Również koszty społeczne WPR są duże, a zmniejszać je należałoby przez racjonalne i efektywne wydatkowanie środków. Bez zmiany podejścia do tego programu nie zostaną także osiągnięte cele polityki ekologicznej UE. Jak jednak zwróciła uwagę Edyta Jaroszewska-Nowak, rolniczka i działaczka Stowarzyszenia Producentów Żywności Metodami Ekologicznymi „Ekoland”, zasygnalizowane wyżej problemy dostrzegają też rolnicy. Dało się to zaobserwować choćby podczas tegorocznych międzynarodowych targów Grüne Woche w Berlinie, gdzie wespół z konsumentami podkreślali oni potrzebę zmiany WPR w kierunku bardziej ekologicznego rolnictwa. Obecny przez chwilę na spotkaniu minister Jan Krzysztof Ardanowski również zauważył, że większość analiz oraz wniosków zaprezentowanych w „Atlasie rolnym” jest zbieżnych z jego oceną, i stwierdził, że to rolników trzeba przekonać do gospodarowania w sposób ekologiczny.
Jakie wyzwania czekają nas przed kolejnym rozdaniem środków w ramach WPR? Jako nieakceptowalny kierunek działań ocenia się plany przesunięcia pieniędzy z II (rozwój obszarów wiejskich) na rzecz I filaru, którego elementem są płatności bezpośrednie. Zdaniem autorów „Atlasu rolnego” właściciele gospodarstw rolnych powinni być wynagradzani za działania na rzecz systemu przyrodniczego, a nie gratyfikowani zależnie od wielkości posiadanego areału gruntów. Trzeba również zarezerwować środki na mitygację i adaptację do zmian klimatu. System dopłat unijnych powinien więc zachęcać do zmniejszania negatywnego wpływu rolnictwa na środowisko, w tym do ochrony wód, gleby i jakości powietrza, zmniejszania emisji i wiązania węgla w glebie oraz biomasie, a także dbałości o dobrostan zwierząt hodowlanych.
Z treścią „Atlasu rolnego” można się zapoznać na: https://pl.boell.org/pl/2019/06/07/atlas-rolny-dokad-zmierza-europejska-polityka-rolna.
Galeria
Dokąd zmierza wspólna polityka rolna?
Dokąd zmierza wspólna polityka rolna? Fot. Marta Bogdańska/Propsy PR
Dokąd zmierza wspólna polityka rolna? Fot. Marta Bogdańska/Propsy PR
Przeczytaj również
- Rzadka żołędnica znaleziona na Suwalszczyźnie
- KE rozpoczyna prace nad całkowitym wycofaniem ołowiu z amunicji myśliwskiej
- Puchar Bałtyku 2025. Druga edycja konkursu dzikarzy na Łotwie
- Przegrało dobro psów myśliwskich
- Organizacja KZD PZŁ w marcu nie ma sensu?
- Co dalej z Zespołem do spraw reformy łowiectwa? MKiŚ zapowiada usprawnienie jego działania
- Wesołych świąt Bożego Narodzenia!
- Co nam niesiesz, Mikołaju? Zmiany na liście gatunków łownych w 2025 r.
- „Nie wierzymy w tego Mikołaja!” – protest leśników w Warszawie
- Pierwszy Puchar Myśliwskiej Biesiady Dzikarzy. Wyniki konkursu na Słowacji