Seminarium ws. ASF

6 lutego br. w Białymstoku odbyło się seminarium dotyczące działań podejmowanych na rzecz zwalczania wirusa afrykańskiego pomoru świń w populacji dzików zorganizowane przez tamtejszą RDLP. Wzięli w nim udział przedstawiciele wszystkich stron zainteresowanych problemem: rolników i hodowców trzody, samorządowców, leśników i myśliwych, a także służb publicznych.

Komisja w składzie: Jarosław Żukowski (ZO PZŁ Białystok), Grzegorz Leszczyński (PIR), Tomasz Podgórski (IBS PAN), Alicja Anuszkiewicz (Podlaski Urząd Wojewódzki), Iwona Krzyżanowska (UMWP) i Piotr Wawrzyniak (RDLP Białystok) sformułowała następujące wnioski.

1. Głównym czynnikiem powodującym zmniejszenie pozyskania dzików w sezonie łowieckim 2013/2014 i w efekcie wzrost liczebności tego gatunku było wprowadzenie konieczności monitoringu w ustanowionych strefach „z ograniczeniami” oraz „ochronnej”.

2. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich w początkowym etapie prowadzenia odstrzału dzików i prowadzenia monitoringu zostali pozostawieni bez wsparcia organizacyjnego i finansowego ze strony Państwa. Nawet obecnie istniejące wsparcie jest głęboko niewystarczające.

3. W obwodach łowieckich OHZ LP, jak też obwodach dzierżawionych położonych na terenie województwa podlaskiego pozyskano w trwającym jeszcze sezonie łowieckim 2014/2015 rekordową liczbę dzików.

4. Sprawa badania tusz dzików pozyskanych w strefie „ochronnej” wymaga powtórnej analizy. Badanie wszystkich tusz w tej strefie z punktu widzenia praktyki łowieckiej nie jest zasadne.

5. Należy doprowadzić do umożliwienia stosowania jednocześnie dwóch różnych form zagospodarowania tuszy dzika w tym samym obwodzie łowieckim, tj. „użytek własny” oraz „utylizacja”.

6. Czas oczekiwania na wynik badania tuszy dzika na ASF powinien być znacznie skrócony. Sprawę powinna rozwiązać lokalizacja laboratorium w regionie północno-wschodnim.

7. Istnieje potrzeba kontynuowania wysiłków na rzecz ograniczania liczebności populacji dzika w strefie „z ograniczeniami”, „ochronnej” oraz całym regionie Polski północno-wschodniej. Działania w tym zakresie winny być spójne dla wszystkich obszarów występowania tego gatunku (obwody łowieckie, parki narodowe, rezerwaty, obszary miejskie itp.).

8. Decyzja o depopulacji populacji dzika w regionie jest niemożliwa do spełnienia w istniejących uwarunkowaniach przyrodniczych, organizacyjnych i społecznych. Działania depopulacyjne mogą prowadzić do zmiany behawioru dzików, niemożliwych do przewidzenia skutków środowiskowych i efektów innych, niż zamierzano.

9. System tworzenia wieloletnich łowieckich planów hodowlanych, rocznych planów łowieckich oraz sposób gospodarowania populacją dzika powinien ulegać dalszym uproszczeniom. Zasadniczymi parametrami decydującymi o wielkości populacji powinny być: zagrożenia epizootyczne oraz wielkość szkód w uprawach rolnych.

10. Należy doprowadzić do sytuacji, aby monitoring dynamiki liczebności dzików był spójny, jak najbardziej precyzyjny, a jego wyniki szeroko prezentowane. Należy wypracować jednolity sposób zbierania informacji o populacji ze szczególnym uwzględnieniem pozyskania.

11. Sprawa uregulowań prawnych w zakresie szacowania szkód łowieckich wymaga przeprowadzenia szerokiej analizy pod względem ekonomicznym, społecznym, organizacyjnym i prawnym celem zaproponowania stosownych uregulowań kompromisowych.

12. Najistotniejszym czynnikiem decydującym o skuteczności wysiłków na rzecz redukcji liczebności populacji dzików i zwalczania ASF jest ustanowienie odpowiedniego systemu pomocy finansowej dla dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich.

13. Należy przyspieszyć proces legislacyjny tworzonych aktów prawnych niezbędnych do ograniczenia, a następnie wygaszania ognisk wirusa ASF.
 
Relację ze spotkania można przeczytać TUTAJ
 
Red., Fot. JKlingebiel/Shutterstock.com