Postrzałki w rezerwatach przyrody

24 listopada 2015 r. swój finał w NSA znalazła sprawa dotycząca możliwości poszukiwania postrzałków na terenie rezerwatów przyrody, której administracyjna historia sięga pięciu lat wstecz. W 2010 r. nadleśniczy Nadleśnictwa Białowieża złożył wniosek o „wydanie bezterminowego zezwolenia na odstępstwo od zakazów, obowiązujących w rezerwatach przyrody: Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej, Rezerwat Krajobrazowy im. Władysława Szafera, Pogorzelce, Wysokie Bagno, Podolany, Podcerkwa oraz Kozłowe Borki, celem umożliwienia poszukiwania w granicach ww. rezerwatów postrzałków zwierzyny grubej”. Zarys całego zdarzenia prezentowaliśmy w artykule Bartosza Szpojdy pt. „Administracyjna śmierć” (BŁ nr 12/2011 – do pobrania TUTAJ). Dyrektor RDOŚ w Białymstoku umorzył ten wniosek, decyzję tę podtrzymał później Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, co zostało zaskarżone przez nadleśniczego. WSA w Warszawie wyrokiem z 12 grudnia 2013 r. uznał skargę leśników na decyzję dyrektora GDOŚ za zasadną. Sąd wywodził, że doszło do błędnej interpretacji ustawy o ochronie przyrody, wobec czego umorzenie postępowania było nieuprawnione.
 
Na posiedzeniu NSA 24 listopada 2015 r. wspomniany wyżej wyrok WSA w Warszawie został uchylony, a skarga na postanowienie dyrektora RDOŚ w Białymstoku – odrzucona.
 
Z uzasadnieniem wyroku WSA w Warszawie można się zapoznać TUTAJ. Uzasadnienie wyroku NSA ukaże się zapewne wkrótce.
 
Red.