Uchwalmy nowy statut! – Transparentność zrzeszenia i funkcjonowanie kół

Lipiec 08 11:45 2019 Wydrukuj

W pierwszej części artykułu przedstawiłem swoją koncepcję funkcjonowania poszczególnych organów PZŁ: stanowiących, menadżerskich, porządku organizacyjnego oraz kontrolnych. W drugiej, znacznie już krótszej, skoncentruję się na transparentności zrzeszenia i funkcjonowaniu kół łowieckich.

Zastosowanie reguły transparentności w zrzeszeniu w praktyce to prawdziwe wyzwanie. Zatem przede wszystkim należy ją uczynić podstawową zasadą statutową. Ponadto powinna być realizowana przez następujące narzędzia.
 
Po pierwsze, prawo wstępu członków zrzeszenia (na własny koszt) na posiedzenia KZD, OZD, NRŁ, sądów łowieckich (rozprawy jawne dla członków zrzeszenia, rozważyłbym też ich jawność publiczną – co mamy do ukrycia?!), komisji rewizyjnych i innych gremiów (komisji). W administracji publicznej to zadziałało, więc dlaczego zakładać, że nie zadziała i u nas? Ponawiam pytanie: co mamy do ukrycia? Wszystkie organy pracują dla zrzeszenia, czyli dla jego członków! To najlepsza forma kontroli. To wymoże na nas wszystkich tak potrzebną nam profesjonalizację. Wszak każdy poważny człowiek (a nie zakładam, że w strukturach organizacyjnych PZŁ działają ludzie niepoważni) najbardziej boi się ośmieszenia w powodu własnej niekompetencji. Wyłączenie jawności byłoby możliwe jedynie w ściśle określonych przypadkach i na podstawie uchwały danego gremium.
 
Po drugie, publikacje porządku obrad wszystkich organów kolegialnych i projektów ich uchwał, np. na 7 bądź 14 dni przed odbyciem danego posiedzenia. Dalej – publikacja wszystkich protokołów i uchwał organów każdego szczebla. Tu pojawia się konieczność stworzenia wewnętrznego portalu internetowego (czegoś na kształt intranetu), tak by wewnętrzne dokumenty PZŁ krążyły nie w ogólnodostępnej sieci, ale wyłącznie w zrzeszeniu. Zauważmy, ile dobrego dla transparentności działania administracji uczynił Biuletyn Informacji Publicznej.  
 
Po trzecie, obowiązek udzielenia wyczerpującej, konkretnej, merytorycznej i rzetelnej odpowiedzi na kierowane przez członków PZŁ pytania do poszczególnych organów zrzeszenia. Ten obowiązek powinien być usankcjonowany prawem skargi członka zrzeszenia do Naczelnej Rady Łowieckiej na organ, który zdaniem myśliwego nie udzielił mu rzetelnej informacji (kolejna nowość, ale realizująca zasadę check and balance [ang. kontroli i równowagi – przyp. red.] oraz zasadę demokratyzacji). W przypadku nierzetelnej odpowiedzi ze strony NRŁ skarga przysługiwałaby do KZD.
 
Po czwarte – do rozważenia na przyszłość – transmisje posiedzeń KZD i NRŁ do obejrzenia na portalu internetowym dostępnym dla członków zrzeszenia.
 
Zarządy kół
Jako sekretarz jednego z kół mogę wskazać na to, że narzucenie statutem podziału ról w kole jest absolutnie pozbawione sensu. Nawet w skrajnie upolitycznionych spółkach Skarbu Państwa nie określa się kompetencji poszczególnych członków zarządu! Zarządy spółek ustalają podział zadań we własnym zakresie. Zostawmy to zatem także kołom. Niech same decydują o własnej organizacji pracy.
 
Jako przykład niech posłuży moje koło. Jestem radcą prawnym i pełnię obowiązki sekretarza. Załóżmy na chwilę, że kiedyś zostanę prezesem. Czy wtedy porzucę moje obowiązki sekretarza, tak jak je opisuje statut? Wiadomo, że nie. Będę i prezesem, i de facto sekretarzem. Bo któż lepiej ode mnie (jako że nie ma w kole innego prawnika) przygotuje te wszystkie protokoły, projekty uchwał, pism itd.? A jakbym był z zawodu księgowym, pełnił funkcję skarbnika i został powołany na prezesa? Czy przestałbym się interesować księgowością koła? Odpowiedź jest oczywista. Skoro już dopuszczamy skład zarządu w liczbie 4–7 osób, to pozwólmy kołom dowolnie przydzielać obowiązki poszczególnym członkom. Wszak koło występuje względem zrzeszenia właśnie jako koło, a nie jako poszczególni myśliwi. Wszyscy członkowie zarządu koła ponoszą zań odpowiedzialność. Dlaczego, będąc prawnikiem i dotychczas sekretarzem, nie mógłbym odpowiadać za korespondencję koła, skoro do tej pory odpowiadałem, i to tak dobrze, że m.in. z tego powodu wybrano mnie na prezesa? A dlaczego łowczy, na którym spoczywa masa obowiązków, nie może mieć pomocnika w zarządzie, który wypełni za niego dokumenty oraz zajmie się korespondencją i całą sprawozdawczością łowiecką? Świetnym łowczym może być osoba po prostu bez talentu do papierów!
 
Natomiast jedną zasadę statutową koniecznie trzeba wprowadzić – zastrzeżenie, że w perspektywie np. dwóch kadencji każde koło winno mieć w zarządzie przynajmniej jedną osobę z wykształceniem wyższym (bądź podyplomowym) rolniczym, leśnym lub z zakresu gospodarki łowieckiej, ewentualnie po podobnych kierunkach. Koła musiałyby też zapewnić fachową obsługę szacowania szkód. To jest prawdziwy przejaw profesjonalizmu członków zarządów kół łowieckich! Tego oczekuje od nas społeczeństwo.
 
***
Przedstawione w dwuczęściowym artykule uwagi napisałem powodowany wezwaniem organów zrzeszenia do składania poprawek do statutu do 31 marca 2019 r. Przekazałem je do mojego zarządu okręgowego. Nie dostałem nawet potwierdzenia otrzymania wiadomości. Nie wiem, czy moje pomysły zostały przesłane NRŁ. Nie słyszałem też, by Komisja Statutowa NRŁ oraz sama Rada pracowały nad jakimikolwiek poprawkami do statutu. NRŁ jedynie powiększyła skład Komisji Statutowej, zresztą dublując jej kompetencje z Komisją Prawną NRŁ. Całkowity zastój w obu tych komisjach tylko dowodzi prawdziwego charakteru przeforsowanej na lutowym KZD propozycji uchwalenia nowego statutu z zastrzeżeniem, że jego późniejsza zmiana nastąpi na jesiennym zjeździe.
 
Obecnie odbywają się OZD, na których dyskusja nad statutem nie przybierze żadnej formy, bo i Komisja Statutowa NRŁ niczego nie poddała pod dyskusję. Na jesieni ujrzymy pewnie propozycję kilku kosmetycznych poprawek, gdyż zostanie narzucona narracja, że przecież nowy statut nie wymaga poważniejszych korekt. Otóż nie – wymaga całkowitej zmiany!
 
Krzysztof S. Grochalski, Fot. archiwum